همین حالا که همگی زنده هستیم، آفتاب مثل همیشه طلوع کرده و احتمالا امشب هم سر جای خودش بر می‌گردد و شما این مطلب را می‌خوانید. اجازه دهید به ۱۲-۱۳ سال قبل برگردیم. سال‌هایی که تنها ۷ درصد از خانوارهای شهری ایران کامیپوتر داشتند، در تحقیقات دانشجویی بعضا منبع «اینترنت» نوشته می‌شد و مثل حالا نبود که نزدیک ۵۰ درصد خانوارهای ایرانی کامپیوتر دارند.

شایع شده بود که سال ۲۰۰۰ دنیا به آخر خواهد رسید. چطور؟ چون دنیا کامپیوتری شده و کامپیوترهای سراسر جهان در سال ۲۰۰۰ دچار مشکل خواهند شد. انبوه مطالب و نوشته‌ها منتشر شد، مصاحبه‌هایی در تایید و رد این احتمال، همه با نگرانی به ساعت خیره شده بودند، سال ۲۰۰۰ بالاخره تحویل شد، هیچ اتفاقی هم نیفتاد! هیچ کامپیوتری دچار مشکل نشد که به تبع آن دنیا هم مشکل‌دار شود. حالا دوازده سال از آن روزها گذشته و اینبار به پایان سال ۲۰۱۲ نزدیک می‌شویم، سالی که دوباره همان ماشینی که سال ۲۰۰۰ را پایان جهان نامیده بود به کار افتاده و می‌گوید اینبار پایان جهان اتفاق خواهد افتاد. ابزار این پایان البته فرق کرده است. اگر سال ۲۰۰۰ ابزار گیج شدن کامپیوترها بود، در سال ۲۰۱۲ ابزار‌های اصلی اینها هستند: «نوستراداموس»، «طوفان خورشیدی» و «مایاها». اول نوستراداموس را بشناسیم:

نوسْتِرآداموس (به فرانسوی: Nostradamus) با نام واقعی میشِل دو نُسْتْرِدام (Michel de Nostredame) (زاده ۱۴ یا ۲۱ دسامبر ۱۵۰۳-درگذشته ۲ ژوئیه ۱۵۶۶) عطار و پیشگوی اهل فرانسه بود. بسیاری از حوادث و جنگ‌های آینده، پس از اتفاق افتادن، پیشگوییشان به وی منسوب شده است. تا این لحظه، حادثه‌ای قبل از وقوع با استناد به آثار وی پیش‌بینی نشده‌است.

از سال ۱۵۵۴، نوسترآداموس یادداشت‌های خود را به صورت رباعی (دوبیتی) نوشت. صد رباعی نخست را با نام «سِنتِریِ نخست» یا «نخستین صدگانه» یا «صد شعر»، در ۱۵۵۵ منتشر کرد. در سرآغاز این رباعی‌ها که خطاب به پسرش سزار نوشته است؛ تاکید می‌کند که سرنوشت بشر و آینده جهان را از روی حرکات ستارگان می‌توان پیش‍‌گویی نمود و اینکه هر رباعی او گویای رخدادی است که در آینده دور یا نزدیک رخ خواهد داد.

تعداد این پیشگویی‌ها که بیشتر به صورت رباعی‌ است به ۹۶۵ عدد می‌رسد. علاوه بر این رباعی‌ها او ۵۶ مُسَدَس (شش بیتی) هم دارد. به‌طور کلی او در بیش از یک هزار رباعی و مسدس، رخدادهای برجسته گیتی را تا پایان سال ۱۹۹۹ میلادی پیش‌بینی کرده‌است. نوسترآداموس قید می‌کند که در پیشگویی‌هایش رمزها و محاسبه‌هایی دارد که هر کس توانایی درک آنها را ندارد. این رمزها را او در نامه‌ای‌ که به «هانری دوم» پادشاه فرانسه نوشته، توضیح داده است. کسانی که نوشته‌های نوسترآداموس را ترجمه و تفسیر می‌کنند تاریخ‌های آن را با استناد به این نامه استخراج می‌کنند.

نوسترآداموس، افزون بر پیش‌گویی‌های صدگانه، مجموعه‌ای به نام «پرساژ» (persage) هم دارد که به همان معنای پیش‌گویی و تفأل است، در این مجموعه ۱۴۱ پیش‌گویی به صورت رباعی آمده‌است که به ماه‌های گوناگون سال تقسیم شده‌است.

پیشگویی نادرست نوستراداموس

جالب است که پیشتر گفته می‌شد بر اساس نظر نوستراداموس پایان جهان در سال ۳۷۹۷ میلادی رخ خواهد داد؛ حال چگونه این تاریخ بیش از یک‌هزار سال طی فقط چند سال اخیر عقب‌تر کشیده شده است! بسیاری از دانشمندان به لحاظ سطحی و مبتذل بودن بحث نوستراداموس وارد این حوزه نشدند، اما برخی نیز با نگاه به وسعت مقبولیت تفکرات وی از سوی عوام، دست به روشنگری‌هایی در مورد او زدند. ویل دورانت نویسنده کتب معروف: تاریخ تمدن، لذات فلسفه، تاریخ فلسفه و… در مورد نوشته‌ها و اشعار نوستراداموس معتقد است: چنان ماهرانه در لفاف ابهام پیچیده شده بود که هر سطر آن می‌توانست تقریبا بر هر واقعه‌ای از تاریخ آینده انطباق یابد. دورانت درمورد او می‌نویسد: کتاب نوستراداموس مشتمل بر صدها فقره پیشگویی به زبان فرانسه گنگ و مبهم و قابل تفسیر و تاویل‏‌های متفاوت و حتی متعارض است. او در این کتاب به پیشگویی حوادث از نیمه سده شانزدهم تا «پایان جهان» پرداخته و به ‏زعم او، در سال ۳۷۹۷ میلادی رخ خواهد داد. مطالب کتاب «چنان ماهرانه در لفاف ابهام پیچیده شده بود که هر سطر آن می‌توانست تقریبا بر هر واقعه‌‏ای از تاریخ آینده انطباق یابد.» (ویل دورانت، تاریخ تمدن، ترجمه فریدون بدره‏ای و دیگران، تهران: سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، ۱۳۶۸، ج ۶، ص ۱۰۱۴)

مبلغان نوستراداموس مدعی‏‌اند که او اعدام چارلز اوّل، پادشاه انگلیس، و لویی شانزدهم، پادشاه فرانسه، آتش‏‌سوزی سال ۱۶۶۶ لندن، ظهور و سقوط ناپلئون اوّل، ظهور هیتلر و بسیاری از حوادث دیگر را پیش‏‌بینی کرده است. این در حالی است که نوستراداموس از پیشگویی نزدیک‏‌ترین حوادث زمانش عاجز بود. به‏ نوشته ویل دورانت، «نوستراداموس برای شارل نهم عمری نود ساله پیشگویی کرد که ده سال بعد در ۲۴ سالگی زندگی را بدرود گفت.» (همان مأخذ، ص ۱۰۱۳) شارل نهم: پادشاه فرانسه از دودمان والوا، نوستراداموس ـ که هم عصر او بود ـ برای او عمری ۹۰ ساله پیش بینی کرده بود، اما دوران حکومت او از ۵ دسامبر ۱۵۶۰ آغاز و در ۳۰ مه ۱۵۷۴ پایان یافت. شارل دوم که متولد ۲۷ ژوئن ۱۵۵۰ میلادی بود، در ۳۰ مه ۱۵۷۴ (در ۲۴-۲۵ سالگی) سرانجام اشتباها به وسیله مادرش به قتل رسید. کاترین دو مدیسی در حالی که قصد داشت داماد خود هانری دوناوار را به وسیله یک کتاب آغشته به سم به قتل برساند به علت یک اشتباه باعث قتل پسر خود شد.

تاریخ و نوستراداموس؟

نکته دیگر که ظاهرا از نظر برخی از رواج دهندگان پایان جهان نادیده گرفته شده است، اینجاست که اصلا وجه بارز و متمایز رباعیات و اشعار نوستراداموس که پیشگویی‌هایش را با آنها مکتوب کرده است، اینجاست که هچ تاریخی برای آنها ذکر نشده است. تمامی نوشته‌ها تا حد زیادی مبهم و مخدوش و بدون تاریخ هستند، این هم یک شگرد ماهرانه است، برای آنکه بتوان هر رخدادی را که با سلیقه مخاطب جوردرمی‌آید جای پیشگویی، گذاشت!